23 februari 2016: In Memoriam Hans Slijkhuis

Afgelopen zaterdag 20 februari overleed op 85-jarige leeftijd Hans Slijkhuis. Indie-veteraan van het eerste uur. Hans is van Indonesie gaan houden. Zoveel, dat hij besloot om een Indonesisch kind in nood te helpen met de school en meer.

Zo vond hij Stichting Suvono en hoorde hij over Vera. Een meisje dat woont aan de rand van de rivier in een illegaal opgezette hut. Met haar moeder en zusje. Het gezin had geen inkomsten dus Vera kon niet naar school. Hij besloot om samen met zijn vrouw Ina, een band met Vera op te bouwen, Vera kwam bij Stichting Suvono en kon zodoende naar school.

En niet alleen dat. Toen Hans hoorde dat dit meisje elke dag een heel eind moest lopen naar school, liet hij Pipiet (Stichting Suvono) een fiets voor Vera kopen. Op deze fiets rijdt Vera nog steeds.Toen Hans later hoorde dat ze op de grond moest slapen, liet Hans terstond een groot bed voor Vera kopen, waar ze samen met moeder en zusje in kon slapen.

Natuurlijk was er ook nooit geld voor een nieuwe jurk, schoenen en verder alles wat een opgroeiend kind nodig heeft. Hans stuurde geld om de stad in te gaan. Te winkelen en om er in de stad , na afloop, gezellig wat te eten.

Vera is nu van school. Vera vond meteen een baan, aan de kassa van een grote luxe bioscoop in Malang. Vera heeft het gehaald.Zonder hulp van Hans (en Ina) was dit ondenkbaar. Vera barste in tranen uit toen ze het droevige bericht hoorde dat (voor haar) Opa Hans is overleden.

Hans Slijkhuis is het toonbeeld van een goede marinier. Na zijn dienst in Indie werd hij tot 2x toe in Nederlands Nieuw-Guinea geplaatst. Daar maakte hij kennis met de bevolking, de Papoea's. En ook van dit volk hield hij in hart en nieren. Hij zou er niet tegenop zien om zich voor hen dood te vechten.

Dat hoefde niet want tot een echte oorlog is het nooit gekomen. De Nederlandse regering keerde Nieuw-Guinea de rug toe, en de smeekbedes van het volk werden genegeerd. De daarop volgende generatie overheid wil er niets van weten.

Dat doet nog steeds pijn bij alle mariniers van toen. Maar Hans liet het niet daarbij. Mede door zijn inzet ontstond er een mooi monument dat voor de Papoea's werd opgezet. Het is te bezoeken op het terrein van Bronbeek.(Velp-Arnhem) Zijn zoon Jos ontwierp dit monument. En zo heeft Hans iets neergezet dat er altijd zal staan. Wat kon hij meer doen voor het volk waar hij zoveel van hield?

Een marinier van weinig woorden en geen poespas. Maar zijn daden moge tot voorbeeld zijn voor anderen. Met respect willen wij zo afscheid nemen van een Suvono-sponsor. Hans Slijkhuis is overleden, maar wij zullen hem blijven herinneren. En Vera heeft haar toekomst op de rails. Hans....bedankt !!!